Tryggvaskáli aftur orðinn veitingastaður

Um kvöldið lá leið okkar í Tryggvaskála, sem er elsta og frægasta húsið á Selfossi byggt 1890. Húsið hefur verið tekið í gegn og man ég ekki eftir að hafa séð húsið að utan eins fallegt og það er í dag. Það eru þeir Tómas Þóroddsson og Fannar Ólafsson matreiðslumenn sem eru við stjórnvölinn og sem veitingastjóri hjá þeim er Sigurður Lárusson framreiðslumaður.

Er inn var komið inn var eins og maður færi 100 ár aftur í tímann og fékk maður strax góða tilfinningu fyrir staðnum, þeir segjast leggja áherslu á hráefni úr héraði, eldað eftir bæði innlendum og erlendum matarhefðum.

Svo kom Sódavatnið á borðið og þar með hófst þessi ferð:

Fyrst kom smakk
Bláskel úr Hvalfirði, hvítvínssoðin með chilli, engifer og hvítlauk

Smakkaðist hún alveg prýðilega

Andasalat með ostrusveppum, smælki, döðlum, karmelu-Kasjúhnetum, myntu og hnetudressingu

Mjög bragðgott, en hefði mátt vera aðeins meira af öndinni

Rauðspretta með jarðskokkum og möndlufroðu

Flott steiking á fiskinum, froðan góð en jarðskokkarnir of harðir undir tönn

Ölfusárlax með byggottó frá Ólafi Eggertssyni frá Þorvaldseyri. Spergilkál, eldpiparsteikt brauð, sólblómafræ, stóri Dímon og bláberjatónað karmellusmjör

Þessi var alveg svakalega góður, bragð tónaði vel saman, ekkert sem yfirtók bragðið, vel heppnaður.

Lambaframhryggur úr Flóanum. Lagskiptar kartöflur, jarðskokkar, gulrót, döðlumauk, lioneslaukur og púrtvínsgljáa

Loksins fengum við flott steikt lambaprime, lúnamjúkt kjötið, meðlæti vel við hæfi utan þess að rauðrófurnar voru helst til harðar

Skyr, sætt rúgbrauð, hundasúrur og rabbarbarasúpa

Flott skyrbragð, súpan frábær á bragðið, eina sem hægt er að setja út á er að rabbabarinn hefði þolað meiri eldun.

Þjónustan var til fyrirmyndar og er alveg óhætt að mæla með því að gera sér ferð þangað, fórum ánægðir út og stefnt á Menam guesthouse þar sem gist skyldi. Góða Nótt.