Part 1: Global Chefs Challange

Mættur á Bísann kl 04,45 til að taka rútuna til Kef, Snæðingurinn væntanlega enn í heimi drauma, en nú skyldi kúrsinn tekin á Dublin Írlandi til að dæma í Global Chefs Challange keppninni,( www.wacs2000.org ), einnig er með í för Matreiðslumaður ársins 2008 Jóhannes Steinn Jóhannsson en hann keppir fyrir hönd Ísland í sömu keppni og aðstoðarmaður hans Arnþór Þórsteinsson.

Ferðin gekk vel og lítið mál að tjekka inn, nema þetta venjulega yfirvigtin og var kortið straujað og það ekki í síðasta sinn, upp í teríuna góðu, fékk mér brauðsneið með rækjum og bensín ( diet Kók ) og bara nokkuð sáttur.

Farið út í vél ( www.icelandexpress.is ) og þá er tilkynnt um töf vegna pappírsvinnu, sem ég skil ekki en það virðist alltaf vera þannig að það sé verið að afgreiða vél þessarar tegundar í fyrsta sinn þó svo þær lendi 6 – 8 á dag allt árið um kring. Í loftið og flogið til Stansted flugvallar og lent þar 20 mín seinna en áætlað „varbút“ og í gegnum tékkið og tollinn því með nestispakkaflugfélagi er ekki hægt að bóka í framhaldsflug á stað 1.  Settum töskurnar í geymslu sem kostaði 9 pund á tösku, eftir það fórum við að huga að hádegisverði, og var niðurstaðan  að fára á Hilton Stansted ( www.hilton.com ).

Þegar inn var komið fórum við í veitingasalinn og pöntuðum okkur að borða ég pantaði gulrótarmauksúpu og fisk og franskar og strákarnir fengu sér Hilton club, létu við allir vel af viðurgjörnánginum hjá Hilton mönnum á Stansted, héldum aftur upp í flugstöð og nú til að tékka inn fyrir flugið til Dulin, en flogið skyldi með Rayanair ( www.rayanair.com ) kl 15,45.

Hófust nú martraðir því hjá Rayanair máttu vera með 1 tösku í handfarangur 10 kg og í lest 1 tösku 15 kg, allt auka þarf að borga fyrir, þ.e. fyrst 18 pund fyrir hverja tösku umfram og svo tæp 17 pund á hvert kíló og var daman komin með kostnað okkar upp í tæp 800 pund áður en stallsystir hennar greip inni í og breytti því í tæp 300 pund, sem sýnir hversu fáránlegt þetta kerfi er og á sama tíma uppgötva ég að hafa týnt veskinu og rauk úr öllum endum og spurningin bara hvað myndi gefa sig fyrst, en ég náði að hemja mig og eftir stutta stund fannst það að lokum og við gátum farið í gegnum tékk og toll og náðum að ná áttum eftir hamaganginn.

Kallað út í vél og rekið á eftir liðinu eins og væri verið að reka fé í réttir, hurðinni skellt romsað úr sér eitthvað á írsku og brunað í loftið.  Um tíma seinna lentu við í Dublin og um leið og vélin hafði snert brautina gall við músik eins og úr lírukassa og tilkynnt að flugið hefði enn einu sinni verið á tíma, eins og mér kæmi það nú eitthvað við.

Auglýsingapláss

Inn og í gegnum toll og tékk og út tekinn leigari og stefnan tekin á hótel Ballsbridges Inn ( www.d4hotels.com ) þar sem við áttum að gista fyrstu nóttina, tékkað inn og kom ég mér fyrir á herberginu og fór svo niður í dinner á veitingastaðnum Dubliner á hótelinu.

Ég pantaði mér súpu dagsins sem var löguð úr spergilkáli og kartöflum maukað og framborin með brúnu brauði sem er ekta írskt, og smakkaðist hún bara mjög vel, og í aðalrétt hafði ég pantað mér Írska kássu ( Irish Stew ) sem er sennilega þekktasti réttur Írlands.

Ekki var ég svikinn af kássunni og með bensín á kantinum var þetta góður endir á frekar erfiðum degi.

Myndir og texti: /Sverrir