On the road again

Roy (Siggi Einars frá Patró) í heimsókn og félagarnir ákváðu að skreppa til Vínarborgar því hitinn var 38 c í forsælu en bara 19 c í rútunni.  Ferðin tók um 4 tíma niður til Vínar og þegar þangað var komið þá dró Roy upp GPS staðsetningatæki og létum við tækinu eftir að vísa veginn. 

Fyrsti viðkomustaður var restaurant Immak ca 3 mánaða gamall ressi en sá heitasti í Vín.  Cheffinn heitir Helmut Österreicher og er einn af þeim  þekktustu í Austurríki og hefur tvívegis verið Chef of the year þar í landi ( www.chubbyhubby.net ).  Hans lína er að taka gamla austurríska matinn og nútímafæran hann og vorum við bara sáttir við viðurgjörninginn á þeim bæ.  Salernin á staðnum eru efni í heilann þátt með Völu Matt og hvet ég veitingamenn sem leið eiga um Vín að gera sér ferð og skoða staðinn og salernin.

Næsti viðkomustaður var Hótel Sacher ( www.sacher.com ) þar sem hin margrómaða Sacher terta var sköpuð árið 1832 af Franz Sacher, þá 16 ára gömlum.  Löbbuðu við um hótelið og skoðuðum og hafði maður á tilfinningunni að það lægji einhver dulúð yfir þessari byggingu og mikilfengi hennar.  Brjálað að gera á báðum kaffistöðunum og biðröð og við að renna út á tíma, þannig að við fórum í verslunina í hótelinu til að kaupa Sacher tertu, þegar inn var komið minntu lætin mig á brunaútsölur frá því í gamla daga slíkur var ágangurinn, náðum að versla kökuna og koma okkur á rútustöðina og upp í rútuna ánægðir með afrakstur dagsins.

Á laugardagshádegi fórum við í lunch á President hótelið í Prag ( www.hotelpresident.cz ) fimm stjörnu hótel með útsýni yfir Moldá og Kastalann, maturinn frábær og sama er að segja um þjónustuna og gengum við sælir og ánægðir út í verðurblíðuna og héldum áfram að skoða borgina.

Daginn eftir bauð Þórir í bíltúr fyrst heim í kotið til að heilsa uppá húsfreyjuna, eftir skoðunaferð þar var haldið áfram og stefnan tekin á kastalann Konepiste ( www.konopiste.com ) en í honum bjó Frans Ferdinand sem var erfingi að austuríska keisaradæminu en ást hans á  konu sem ekki tilheyrði aðlinum gerði að verkum að honum var gert að búa annars staðar en í Vínarborg.  Hann var mikill veiðimaður og er kastalinn uppfullur af hornum, hausum og feldum en hann lét skrá allt saman vel og vandlega.  Árið 1914  í  Sarajevo voru þau hjón  myrt og er talað um það sem upphaf fyrri heimstyrjaldarinnar.

Á sunnudagskvöldinu fórum við á Tékknenskan stað sem heitir Achat og er fyrir aftan Restaurant Reykjavík, nýlegur staður.  Fékk ég mér kartöflusúpu sem er einskonar þjóðarsúpa í Tékklandi og Siggi fékk sér Prag skinku, en hún er með piparrótarsalati og eins og nafnið gefur til kynna rammtékknesk, í aðalrétt pöntuðum við Önd á Tékkneskann máta og það sem kom á diskinum var ½ Önd, 2 tegundir af dumplings, rauðkál, súrkál, sýrðar gúrku (gerkins) og varð maður að fara varlega í að skera því skammtarnir í Múlakaffi væru eins og forréttir miðað við það sem var á borðinu, ágætis matur en rosa skammtar og er það svona gegnumgangandi mjög stórir skammtar.  Þetta var síðasta kvöldmáltíð hjá Roy í Prag, því morguninn eftir skyldi flogið heim með millilendingu í Köben. 

Kveðja Sverrir

Greint frá á heimsíðu KM

freisting@freisting.is